tag:blogger.com,1999:blog-4281203943826424980.post6682657880306408353..comments2023-05-17T04:13:08.044-05:00Comments on pyrroulas: "Pianism personified"SKhttp://www.blogger.com/profile/09003272028079010797noreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-4281203943826424980.post-86075635117631312542009-02-14T15:02:00.000-05:002009-02-14T15:02:00.000-05:00Συγχαρητήρια για την επίλυση του γρίφου! :-Pτελικά...Συγχαρητήρια για την επίλυση του γρίφου! :-P<BR/><BR/>τελικά είσαι... nerd! να μην αφήσεις κανέναν να παιδέψει τους άλλους με ένα αίνιγμα φαινομενικά κουλό!<BR/><BR/>αντε και του χρόνου ερωτευμένοι όλοι μαςDr_MADhttps://www.blogger.com/profile/01051070206684206732noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4281203943826424980.post-11946808443442682602009-02-13T15:11:00.000-05:002009-02-13T15:11:00.000-05:00Απ΄ό,τι ξέρω κι εγώ, η έκδοση των έργων του Chopin...Απ΄ό,τι ξέρω κι εγώ, η έκδοση των έργων του Chopin από τον Paderewski είναι και σήμερα η πιο δημοφιλής. <BR/><BR/>Η μουσική του είναι τυπική μιας εποχής που πλησίαζε στο τέλος της επί Paderewksi (η τελευταία σύνθεσή του ίδιου έγινε πριν από το 1910): όλοι οι πιανίστες κάποιου στάτους έπρεπε να συνθέτουν οι ίδιοι. Το αποτέλεσμα, για τις περισσότερους συνθέσεις τους, είναι μουσική σχετικά τετριμμένη μεν, αλλά συχνά αρκετά ευχάριστη και "effective", αφού συνήθως γραφόταν ακριβώς από τη ματιά ενός πιανίστα.<BR/><BR/>Από τη μουσική του Paderewski, καλύτερες συνθέσεις του μάλλον θεωρούνται η Φαντασία σε Πολωνικά Θέματα για πιάνο και ορχήστρα, Op. 19 (πάλι, όχι ιδιαίτερα πρωτότυπο, αλλά όντως λαμπρό κομμάτι επίδειξης, "εθνικής" σχολής), καθώς και το Κοντσέρτο του για πιάνο και ορχήστρα, Op. 17 (ευχάριστο, αλλά από τα κοντσέρτα για πιάνο γραμμένα από πιανίστες της εποχής εκείνης προτιμώ αυτό του Moritz Moszkowski (1854-1925) - είναι απολαυστικό, μακάρι να παιζόταν συχνότερα!). Επίσης η σονάτα του, Op. 21 (OK, αλλά τόσες και τόσες καλές σονάτες υπάρχουν - προτιμώ να ακούω συντομότερα κομμάτια του). <BR/><BR/>Προσωπικά, θεωρώ τα κομμάτια πιανιστών της εποχής εκείνης μουσική που ευχάριστα ακούω διαβάζοντας ένα βιβλίο, ή ξεκουραζόμενος το απόγευμα. Με μεταφέρει σε μια άλλη εποχή. Είναι όπως όταν ακούμε ευχάριστα ελαφρά τραγούδια. Και ειδικά για τον Paderewski, μου θυμίζει μια μεγάλη προσωπικότητα, που ξεφεύγει από τα όρια του πιάνου.SKhttps://www.blogger.com/profile/09003272028079010797noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4281203943826424980.post-41554225109900000642009-02-12T02:06:00.000-05:002009-02-12T02:06:00.000-05:00Πολύ ωραία ανάρτηση!Έχει επιμεληθεί επίσης και εκδ...Πολύ ωραία ανάρτηση!<BR/><BR/>Έχει επιμεληθεί επίσης και εκδόσεις έργων του Σοπέν (από τις πιο δημοφιλείς που κυκλοφορούν ―έχω ένα τόμο με τα νυχτερινά), αλλά έχω ακούσει (από πιανίστες της ρωσικής σχολής) αρνητικά σχόλια για τις εκδόσεις αυτές. Δεν είμαι βέβαια τόσο γνώστης της σοπενικής λογοτεχνίας και των θεμάτων της για να μπορώ να κρίνω, εμένα πάντως μια χαρά μου φαίνεται ο τόμος που έχω.<BR/><BR/>Δεν έχω ακούσει άλλη μουσική του (δεν ήξερα καν ότι είχε γράψει) αλλά δε μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε κιόλας. Ακριβώς όπως το γράφεις: τετριμμένη μουσική σαλονιού.Rowlfhttps://www.blogger.com/profile/16462480992545990841noreply@blogger.com